مزامیر 147

147
مزمور ۱۴۷
در ستایش خدای قادر مطلق
1خداوند را سپاس باد!
چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! 2خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. 3او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. 5خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. 6او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، 9به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ 11خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! 13زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. 14او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. 16او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. 17خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 18سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. 20این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند.
خداوند را سپاس باد!

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 147: PCB

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید